Më pështyj
E mos më shaj
Më kap për fyti
E mos më mbyt
Më ler të mbaj se ti je në modë sot
Trupi në formën e lapsit “B”-tetë
Shijo mjaltën se s’është artificiale
Veshi bregët që ti pashë atë natë
Jam i dashuruar verbërisht në to
Lere më atë thikë
Nuk të nevojitet gjë
Ndoshta je e zezë
Por për syrin tim je e bardhë
E ke ditur gjithmonë këtë
Për këtë arsye nuk ma dha dorën
Asnjëherë
Më la të hyj në portën e shtatë të ferrit
Të përjetoj agoni
Desha vetëm ta prek pulsin
Ta testoj egërsinë tënde të butë
Por ja, nuk arrita
Qe rrugë e gjatë
Unë s’e pata biçikletën me veti
Të ecësh në këmbë
Larg
Dikush më tha që qave
Pse nuk erdha
Ndjeva rrënqethje dhe qesha në vete.
LEOPARD CANA 23.07.1999
No comments:
Post a Comment